vrijdag 25 januari 2008

Francinneke en Eddie

Maar hoe kwam ik Francinneke en Eddie de Ridder op het Zwarte Paard dan terug tegen? Sta mij toe u het vervolg van de belevenissen van onze koene ridder te vertellen.
Allereerst even een woordje over mezelf. Want zoals ik al vermeldde, was ik dus op reis. Een 15-jarige cruise naar het Midden Oosten de Kruisvaarders achterna. Toen ik vertrok was ik nog gelukkig getrouwd, maar we besloten met kinderen te wachten tot na mijn terugkeer. Mijn echtgenote kon geen vrijaf krijgen op haar werk, ze was tewerkgesteld in het lokale bordeel, en dus vertrok ik alleen op reis. Het was een prachtige cruise, goede hotels onderweg en een schitterend 5-sterren hotel in het Heilige Land. Te mooi om waar te zijn, alleen mijn terugkeer was iets minder leuk...
Mijn vrouw vond 15 jaar blijkbaar wat te lang en, hoewel ik haar een vibrator had gegeven, was ze een relatie met een andere man begonnen. Met Unlucky Willy dan nog. Inderdaad ja, de broer van Unlucky Frank. En Unlucky Willy had zijn naam niet gestolen, want hoe voorzichtig ze ook waren, na elke vrijpartij zorgde zijn willy ervoor dat hij weer eens papa werd. Maar dit terzijde.
Door al die vernederingen besloot ik te verhuizen en trok naar de andere kant van het land. Daar kwam ik Eddie de Ridder op het Zwarte Paard en Francinneke terug tegen.
Ook zij waren op de vlucht, want nu was het niet meer alleen Francinneke die werd uitgesloten, nu werden ze allebei overal uitgestoten. Dus waren ze ook naar de andere kant van het land getrokken en Francinneke werd hier Francinneke De Harlot. Het Engelse woordje 'the' was hier niet bekend en werd dus logischerwijze 'de' en 'Harlot' begrepen ze ook niet en dus spraken ze het op zijn Frans uit en brachten ze het verhaal dat haar vader een Franse graaf was. Ze was zogezegd thuis gaan vluchten omdat ze niet met Eddie de Ridder op het Zwarte Paard mocht trouwen en vermits liefde alles overwint, waren ze hier beland. Het gaf hen meteen aanzien in ons kleine dorpje.
Tot op een dag...

1 opmerking:

Anoniem zei

Weljaaaaaa...maak ne mens maar curieus!
groetjes ;-)