Foutje (vervolg)

"Maar baas," zegde Eddie zacht, "ik wist toch niet dat jij die fout gemaakt hebt. Ik ben hier nog maar een half jaar aan het werk. Eigenlijk dacht ik dat het wel mooi was, zo'n love story is toch wel prachtig. Ze waren gemaakt voor elkaar en dan loopt er iets mis, maar ik breng ze toch terug samen. Mooi toch, niet?"
"Eddie toch, het is te horen dat je van de Cupido-afdeling overgeplaatst bent. Man wat ben jij een zacht eitje. Je weet ondertussen toch dat we ons met zoiets niet mogen mengen!"
De baas schudde zijn hoofd. Onbegrijpelijk dat zo'n idioot hier een plaats versierd heeft.
"Zeg baas, maar was jij toen echt in slaap gevallen?"
"Je kent Ilse toch, ons afdelingshoofd?"
"Wie kent die trut nu niet, wat is dat een arrogant mens en..."
Nog net op tijd kon hij zich inhouden. Want hij had nog enkele scheldwoorden klaar.
"Dat was toen wel mijn lief hé Eddie. Was over haar aan het dagdromen en vergat dat meisje haar verkoudheid te geven. Daarom zat ze bij haar mama in de wagen. Het was mijn enige fout, weet je? En dan zal jij dat hier effe proberen recht te zetten? Probeer hier nu maar eerst een oplossing te zoeken voor jouw gedoe!"
Urenlang hebben ze zitten zwoegen. Verschillende scenario's bekeken, andere mannen gezocht voor haar, andere vrouwen voor hem. Niks klopte. Overal was er wel iets...
Maar ze konden die twee toch niet zomaar naar elkaar toe laten groeien. Dat mocht niet, het stond in hun ethische code : "geen inmenging in liefdesperikelen". Deze zaak kon voor hen beiden het einde van hun loopbaan betekenen. Ze hadden nog maar één optie...
"Eddie, we stoppen ermee."
"Maar baas, wat gaan we dan doen?"
"We geven het dossier aan de afdeling Random."
Eddie werd er stil van.
"Maar baas, die mogen er mee doen wat ze willen. Die kunnen ze samen brengen of uiteen drijven of...", Eddie was zachter gaan praten en boog zijn hoofd, "gaat het dan echt niks worden met die twee?"
"Ik weet het niet Eddie, ik weet het niet..."