Foutje

"Wat heb je gedaan?"
Zijn stem bulderde door de ganse afdeling. Enkelen hadden het lef om recht te staan zodat ze alles goed zouden kunnen volgen.
"En ga godverdomme terug zitten, allemaal", hij riep het zonder omkijken en ging dan verder tegen zijn slachtoffer, "Wat voor een knoeiboel is dat hier eigenlijk, leg me dat eens uit."
Eddie kroop nu helemaal ineen, hij had een fout van enkele jaren geleden recht gezet en nu was zijn baas kwaad op hem. Zijn brein werkte op volle toeren in een poging er toch nog een draai aan te geven. Hij was er zo zeker van geweest dat hij niks over het hoofd had gezien, had de fout op een originele manier hersteld en nu was dat verkeerd?! Nee, hij veranderde van gedacht, hij zou het hem eens goed zeggen.
"Baas, ik heb gewoon die fout recht gezet," begon hij dapper, "je weet toch wat mijn voorganger hier gedaan heeft? Die man, ik noem hem zelf Frans, zou dus wel nooit meer die vrouw van zijn leven tegen komen hé. Want die pummel die hier gezeten heeft, vond het nodig haar uit het oog te verliezen. Die heeft haar gewoon in een verkeersongeluk laten omkomen terwijl ze eigenlijk gewoon ziek thuis had moeten zitten. Daar had hij voor moeten zorgen, we zitten hier toch op de afdeling Levenslopen in de hemel niet? Het stond in zijn planning, ik heb het in de archieven opgezocht, maar hij was in slaap gevallen."
Hij was goed op dreef. Besloot gewoon verder door te drammen, ook al was zijn baas er woedend om.
"Dus heb ik haar zieltje gered en het gewoon terug op aarde gezet. Misschien een beetje laat en beetje ver uit de buurt, ik weet het, maar er was geen andere plaats meer. En akkoord, er zijn nog wat kleinigheden die ik niet kan oplossen. Maar ik heb er toch maar mooi voor gezorgd dat ze elkaar ontmoet hebben. De rest ben ik nu aan het uitklaren."
"Jij stomme idioot, ik was die pummel die in slaap gevallen was. Heb je dat er niet bij zien staan? Ik heb die fout gemaakt en ik heb zijn leven terug moeten uittekenen. Het heeft me dagen aan overuren gekost om iemand te vinden voor hem. Nu ga jij alles op de helling zetten om die twee samen te brengen, met zoveel jaar vertraging..."
Hij schudde zijn hoofd. Probeerde diep in en uit te ademen. Allebei staarden ze elkaar aan. Nu was het een probleem van hen beiden.
"Wat een knoeiboel," zuchtte hij, "we zullen hier eens zien wie er voor haar nog vrij is en hoe we dat hier gaan oplossen. Man toch, hoe gaan we dit aan de Grote Baas moeten uitleggen..."